De geneugten van verbouwen worden me stilaan duidelijk naarmate alles hier begint te vorderen. Zo heb ik de mooiste parketvloer ooit, die ruikt naar hout en kraakt als je erover loopt. Ik kan niet wachten om er een groot schapenvel op te leggen en me neer te vlijen in het midden van de kamer om weg te dromen over alles wat tot hier toe fantastisch gaat. De semibouwwerf wordt stilaan kleiner en alles krijgt vorm. Zowel het huis als het interieur.
Hoezeer ik ook van strak minimalisme houd, ik keer altijd terug naar antiek. Iedere dag kijk ik eBay na, opzoek naar de meest fantastische stukken meubilair. Ik houd van meubilair met karakter, stukken die geleefd hebben. In onze gang staat bijvoorbeeld een kast van ongeveer 103 jaar oud. Onze garage staat boordevol meubels die nog gebruikt moeten worden en een kleine minderheid om andere mensen gelukkig mee te maken, zoals een vaatwasser, koelkast, ... . One man's trash is another man’s treasure, het klopt als een bus.
PS: Het ziet ernaar uit dat ik Rene Froger’s ‘Een eigen huis’ luidkeels ga meezingen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten